Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Μικρές μαντάμες



Ιούλιος στην Αθήνα, Σάββατο και δεκατρείς, Κεραμεικός-Momix cocktail bar. H ώρα δέκα και 3 πρώτα λεπτά. Μπαίνω στο μπαρ και κατευθύνομαι προς την αυλή.  Τον υπαίθριο χώρο κοσμεί με την παρουσία του το ένα και μοναδικό τυπικό ζευγαράκι,
που έχει εγκατασταθεί στο υψηλότερο σημείο της υπερυψωμένης αμφιθεατρικής πλατφόρμας προκειμένου να έχει σφαιρικότερη άποψη του θεάματος που θα ακολουθήσει.  Σκέφτομαι ότι είναι η καλύτερη θέση στο μαγαζί για κουτσομπολιό και με ταχύ βήμα καβατζώνομαι δίπλα από το ζεύγος κι αρχίζω να επεξεργάζομαι τον τρισδιάστατο κατάλογο. Δέκα λεπτά αργότερα, απολαμβάνω το δροσερό κοκτέιλ μου κι αισθάνομαι ανάλαφρη και όμορφη καθώς το δροσερό καλοκαιρινό αεράκι, με τη βοήθεια του τιτανοτεράστιου ανεμιστήρα από την άλλη άκρη του μαγαζιού  δίνει μια εξαιρετική δυναμική στο μάξι γαλανόλευκο φόρεμά μου, που τώρα έχει αρχίσει να ανεμίζει υπερήφανα, ως άλλη ελληνική σημαία, αποκαλύπτοντας την ολόλευκη δεκατετράποντη πλατυφόρμα μου κι ένα μέρος της σμιλευμένης γάμπας μου. 

Στο ειδυλλιακό μικροαστικό περιβάλλον δεν αργούν να προστεθούν οι πρώτες αιθέριες πλην τραγικές φιγούρες της υπόθεσης.  Πέντε γυναίκες γύρω στα 27, κάνουν την εμφάνισή τους στην αυλή του Αθηναϊκού ανακτόρου και γεμίζουν ένα μέρος του χώρου με τα χαμογελάκια, τα φορεματάκια  τα πεδιλάκια και τα αρωματάκια τους. Όμορφες όλες και περιποιημένες καθώς είναι, εγκαθίστανται στο κεντρικότερο σημείο του μαγαζιού σκαρφαλώνοντας με χάρη και στυλ στα φινετσάτα σπαμπό, γύρω από ένα κυλινδρικό λιλιπούτειο τραπεζάκι. Και το έργο ξεκινά.

Βρισκόμαστε στη μεσαιωνική Ισπανία, κάπου στα μέσα του 16ου αιώνα μετά Χριστόν. Ο Πρίγκιπας Κάρολος, θέλοντας να εορτάσει τη θριαμβευτική του νίκη στη μάχη της Παβίας, αλλά και τα γενέθλιά του, διοργανώνει χοροεσπερίδα προκείμενου να επιλέξει στο τέλος της βραδιάς τη μελλοντική του σύζυγο. Οι δεσποσύνες καταφθάνουν από τα πέρατα του βασιλείου. Ανέγγιχτες  κομψές και σφιγμένες στους κορσέδες τους, χαριεντίζονται στη βασιλική άυλη, παίζοντας με τις μπούκλες και τα μαντήλια τους και περιμένοντας τον Πρίγκιπα. Καθώς η νύχτα εξελίσσεται, η αγωνία κορυφώνεται, οι μικρές κυρίες καρδιοχτυπούν και τα πηγαδάκια φυσικά δε λείπουν από το μαγευτικά διαμορφωμένο σκηνικό. Σε ομάδες των τριών  των τεσσάρων ή και των πέντε, ανάλογα την καταγωγή και το οικόσημο, οι απαστράπτουσες εν δυνάμει Πριγκιποπούλες σχολιάζουν κακοπροαίρετα την αδικαιολόγητη καθυστέρηση του Καρόλου και κάνουν προβολές και συγκρίσεις μνημονεύοντας προηγούμενους “Καρόλους” που τις είχαν στήσει. Η ώρα περνάει, τα οινοπνεύματα στερεύουν, οι μπούκλες χάνουν την αίγλη τους, μα ο Πρίγκηψ άφαντος  Ξεμαλλιασμένες και ιδρωμένες οι δεσποσύνες  σιχτιρίζοντας μέσα από τα δόντια τους την εξοχότητά του, παίρνουν σιγά σιγά το δρόμο για την επιστροφή και η αυλαία πέφτει.

Πίσω στο Momix cocktail bar, σε μια παράλληλη καμπή του χωροχρόνου  τα κοριτσάκια με τα δροσερά χαμογελάκια κοιτάζουν τα ρολόγια τους. Είναι πλέον μεσάνυχτα, το μαγαζί είναι γεμάτο κορασίδες κι ακόμα και ο γυναικείος ανταγωνισμός έχει πάει περίπατο, αφού έστω κι αυτά τα ελάχιστα διαθέσιμα ανδρικά βλέμματα που θα έπρεπε να είναι καρφωμένα πάνω τους, μοιάζουν να είναι χαμένα στο υπερπέραν.
 Τα πορτοφολάκια με τις πούλιες ανοίγουν,  τα χαριτωμένα χαχανητά έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο και οι κατά τα άλλα έκτακτες πρωταγωνίστριες της πειραματικής αυτής παράστασης υποκλίνονται στο σερβιτόρο κι αποχωρούν  με ενδεχόμενο προορισμό τα λιγότερο κλασάτα στέκια της δυτικής Αθήνας, για ευνόητους λόγους. Άραγε θα βρουν τον Πρίγκιπά τους στην άγρια Αθηναϊκή
 Δύση; 


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...