Πριν από λίγες μέρες αποφάσισα να βγω από το καβούκι 4 τοίχων και μιας οθόνης στο οποίο είχα απομονωθεί ως γνήσιος δυτικός hikikomori (πιο απλά, σταμάτησα να κάνω το αυτιστικό αντικοινωνικό) και αποδέχθηκα την πρόταση φίλου για ένα "αξέχαστο διήμερο στην Πάτρα" μαζί με αυτόν και την ξαδέρφη του. Χρόνο είχα, λεφτά για πέταμα είχα, μέρος να μείνω είχα, οπότε "γιατί όχι;"
Κάπως έτσι είμαι κι εγώ όταν βγαίνω από το σπίτι μου.
