Εξομολόγηση.

 Αγαπητοί αναγνώστες και λοιποί κουραδοκέφαλοι, θα ήθελα να σας εξομολογηθώ το δράμα μου. Τον φασισμό που βιώνω στο πετσί μου απο τότε που ανακάλυψα την πολιτική και την κοινωνική μου ταυτότητα. Δεν με ενδιαφέρει τίποτα. Σαφώς κι έχω το συναισθηματικό IQ να καταλάβω την αδικία στον πλανήτη και το ποιός κάνει κακό και καλό στους άλλους, ίσως και ν' ασχολήθω με αυτό για λίγο, αλλά σύντομα καταλήγω να βαριέμαι και να μην με νοιάζει.



 Φασίστες; Για τον πούτσο. Πασοκονεοδημοκρατοσυριζαίοι; Πρόβατα. Αριστεροί; Τραγιά. Θα δημιουργήσω μια παράταξη με αρχηγό εμένα και θα πρεσβέυω την παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος για τα πάντα. Δε πα να γαμηθεί η Ελλάδα; Στ' αρχίδια μου. Δε πα να καεί ο κόσμος; Στη παπάρα μου. Πεινάει το μαυράκι; Ψόφος. Κρυώνει ο άστεγος; Πνευμονία πούστη. Θα με νοιάζει μόνο ο κώλος μου και το αν θα περνάω εγώ καλά. Αν θες κι εσύ να περνάω εγώ καλά, τότε να με ψηφίσεις. Γιατί στο μουνί μου αν θα περνάς εσύ καλά.

 Το θέμα όμως έχει ως εξής. Δεν είναι κοινώς αποδεκτός, εν έτει 2013 σε μια χρεοκοπημένη Ελλάδα, κάποιος που συνειδητά επιλέγει να μην έχει άποψη και να μη τον ενδιαφέρει η πολιτική σκηνή. Αλοίμονο δε αν κάνεις το λάθος και δηλώσεις ότι δεν ψηφίζεις. Θα πλακώσουν όλα τα Συριζόπουλα (που ξελιγομένα κοιτούν πως έχουν ελπίδες να γίνουν κυβέρνηση κάποια στιγμή σύντομα) και θα σου κάνουν πλύση εγκεφάλου για το πόσο σημαντική είναι η ψήφος σου. Μετά θα περάσουν μια βόλτα οι Πασόκοι, οι δεξιοί, η αριστερά φυσικά κι εσύ στο τέλος μένεις σα να πέρασε απο τον κώλο σου μια ολόκληρη ομάδα ποδοσφαίρου.

 Δε με νοιάζει που σκοτώσανε τον Φύσσα. Δε με νοιάζει που το έκανε η Χρυσή Αυγή. Δε με νοιάζει που τους μπουζουριάσανε. Αν και ομολογώ πως γέλασα λιγάκι με αυτή την φωτογραφία:

 Με νοιάζω μόνο εγώ κι αν αυτό είναι κάτι το οποίο δεν είναι αποδεκτό τότε είμαστε όλοι μας φασίστες.