Καθίστε πίσω αναπαυτικά και θυμηθείτε τις πιο σιχαμένες και ακραίες διαφωνίες που είχατε ποτέ με τους γονείς σας.
Και αν είσαι αρκετά μεγάλος και έχεις δικά σου παιδιά(πράγμα που το απεύχομαι) σίγουρα θα θυμάσαι επικές μάχες και σίγουρα θα χαμογελάς με τις αναμνήσεις που σου άφησαν.
Μετά θα καταλάβεις ότι επαναλαμβάνεις, σαν γονιός πλέον, τις ίδιες και ίδιες μαλακίες που σου έλεγαν κάποτε και σε έφταναν σε σημείο να τρελαίνεσαι με τα πάντα γύρω σου.
Άραγε σ´αυτές τις επικές μάχες κέρδιζε κανείς;
Άραγε σαν έφηβος ή σαν γονέας κατάφερες να πείσεις και να επιβάλεις την άποψή σου ή τα έσπαγες χωρίς λόγο στο σπίτι;
Για θυμήσου τώρα πόσες φορές σαν έφηβος άκουσες από κάποιον δικό σου τη φράση:"Καταλαβαίνω τι περνάς..."
Πώς είναι δυνατόν ρε μάνα να καταλαβαίνεις τι περνάω;;
Δεν έχουμε απολύτως κανένα κοινό!
Μας αρέσουν διαφορετικές ταινίες, μουσική, φαγητό, ακόμα και το χιούμορ μας δεν ταιριάζει! Ξεκόλλα ο κόσμος εξελίσσεται, η τεχνολογία, ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τα πάντα γύρω μας άλλαξε, έχουμε διαφορετικό στυλ, φιλοδοξίες, όνειρα..(;), γι'αυτό σταμάτα να μου λες πως με καταλαβαίνεις! Και να σου πω και κάτι ακόμα;;
-Γαμώ τον Καζαντζίδη!...Το είπα! Ναι!
"Σταμάτα να με κοιτάς έτσι!
Μιλάω με τη μάνα μου!"
Τα όσα σου λέω βασίζονται στα λίγα που γνωρίζω! Πώς μπορείς εσύ ρε μπαμπά να μου λες πως έχω λιώσει στο ίντερνετ και πως χάνω χρόνο όταν δεν είχες ποτέ σου ίντερνετ;
Ο ελεύθερος χρόνος δεν έχει να κάνει με την επιτυχία ή την αποτυχία στη ζωή μου...
Δε μπορείς να με κατηγορείς γι'αυτό!
Έμαθα να χρησιμοποιώ τη λογική, την αιτία και το αποτέλεσμα, την δράση και την αντίδραση σε επίπεδο ενήλικα!
Σε ένα κόσμο που δεν είναι για παιδιά.
Σε ένα κόσμο που δεν είναι για παιδιά.
Με έχουν μάθει να έχω κριτική σκέψη-μη πρακτική σε έναν μη αληθινό κόσμο!
Τι σκατά γίνεται γύρω μου;Δεν καταλαβαίνω και κανείς δε μου λέει!
Αλήθεια πόσες φορές σαν έφηβος άκουσες τη φράση:"Εγώ στα νιάτα μου το έκανα με αυτόν τον τρόπο,κάνε το ίδιο".
Προσπαθείς να με ντύσεις σαν εσένα, να φέρομαι σαν εσένα, να μιλάω σαν εσένα!
Δεν είμαι σαν εσένα!! Είμαι ο εαυτός μου, άσε με να εκφραστώ!
Εάν γουστάρω να κόψω τα μαλλιά μου και σου φαίνονται περίεργα αποδέξου το γιατί θα το κάνω! Αν γουστάρω να στείλω γυμνές φωτογραφίες μου στο κορίτσι μου θα το κάνω! Άσε με να πάρω τις αποφάσεις μου και επιτέλους βγες απ´το δωμάτιο και άσε με μόνο μου να κάνω τα μαλλιά μου τζίβες να γουστάρω.
Για κάτσε λίγο... Όλα αυτά τα κάνω για να είμαι κουλ και αρεστός ή μήπως χρειάζεται να αντιμετωπίσω αυτήν την φάση της ηλιθιότητας για να περάσω απέναντι που με περιμένει η σοβαρότητα μαζί με τον μπαρμπέρη;
Πρέπει να βάλω κάποιες διαχωριστικές γραμμές... κάποια όρια... Ίσως η φωνή της μάνας μου!
-"Αν ακούσεις τα όσα σου λέω θα αποφύγεις πολλά προβλήματα στο μέλλον!"
Ποιός θέλει όμως να ζει μια ζωή βασισμένη σε λόγια άλλων;
-Γάμα το, εγώ έχω το τιμόνι τώρα.
Αλήθεια πόσες φορές σαν έφηβος άκουσες τη φράση:
-"Έπαιξες αρκετά, κλείσε επιτέλους την τηλεόραση μαζί με αυτόν το διάολο!!"
Κάθομαι ήρεμος, παίζω, χαλαρώνω, δεν ενοχλώ κανέναν. Τι έπαθες ρε μαμά; Τρελαίνεσαι μήπως να με βλέπεις χαρούμενο; Ζηλεύεις; Έχεις δουλειά και υποχρεώσεις και τρελαίνεσαι όταν βλέπεις κάποιον να περνάει καλά έτσι δεν είναι;
Μη στεναχωριέσαι... πολύ σύντομα θα έχω τα δικά μου προβλήματα και τη δική μου μιζέρια.
Είναι το μόνο διάστημα της ζωής μου που μπορώ και έχω τόσο ελεύθερο χρόνο ώστε να περνάω καλά. Άφησέ με να ζήσω την παιδικότητα μου σαν παιδί...
Κάνω τις ασκήσεις για το σχολείο κάθε μέρα, ξυπνάω την ίδια ώρα με σένα, πολλές φορές δουλεύω κιόλας για να βγάλω ένα χαρτζιλίκι.
Σταμάτα να μου υπενθυμίζεις πόσο δύσκολα θα γίνουν τα πράγματα στο μέλλον και όλα αυτά τα σπουδαία μαθήματα της ζωής που πρέπει να με διδάξεις ακριβώς στην ίδια ηλικία που τα έμαθες εσύ! Η κοινωνικοποίηση, η εργατικότητα, οι οικογενειακές υποχρεώσεις σαν έφηβος απέναντί σας, δεν είναι βιβλίο που διαβάζεις και μαθαίνεις! Άσε με..!
Άραγε πόσες φορές άκουσες τη φράση:
"Έχεις διαγώνισμα αύριο κανόνισε να γράψεις καλά, πρέπει να ανεβάσεις τους βαθμούς σου".
Και γω γράφω καλά να για σ´ευχαριστήσω! Παίρνω 20αρι γιατί δεν είμαι
μπουμπούνας και μου λες: μπράβο! Συνέχισε έτσι.
Αυτό ήταν ρε μάνα; Καλά δεν περιμένω πάρτι για την επιτυχία μου αλλά προσπαθώ να σε κάνω υπερήφανη γαμώτο! Δείξτο μου!
Όταν έμαθα να ζωγραφίζω στα 7 μου με διόρθωσες λέγοντάς μου να κάνω τα μάτια μεγαλύτερα..
Αργότερα στην ομάδα μπάσκετ μου είπες να τρέχω περισσότερο.
Αργότερα στην ομάδα μπάσκετ μου είπες να τρέχω περισσότερο.
Δε μπορείς ρε μάνα να ευχαριστηθείς με τίποτα και να με αφήσεις να απολαύσω τη μικρή επιτυχία μου;
Είμαι 15! Πείσε με πως επιβραβεύεται η προσπάθεια, σε ένα κόσμο που δίνει σημασία μόνο στην επιτυχία!
Δε θέλω να ακούσω από σένα ξανά τη φράση "μπορείς και καλύτερα" γιατί ίσως ακούσεις από μένα "οχι! Δε μπορώ καθόλου!".
Δεν είμαι μηχάνημα, δε δουλεύω με κέρματα! Όχι από τώρα...
Αυτό το ρόλο θα τον αναλάβουν κάποιοι ξένοι σε λίγο καιρό...
Μη νιώθεις πως με προετοιμάζεις για τον έξω κόσμο. Δε θέλω να βγω ακόμα!
Τελικά ποιος κέρδισε μετά από όλες αυτές τις διαφωνίες?
Κανένας μας...
Κανένας μας...
Τι θα έλεγες να σου τα έλεγα όλα αυτά και να δεις το πώς αισθάνομαι;;
Αν καταλάβεις το πώς νιώθω και μου δείξεις ότι απλά νοιάζεσαι για μένα, αν καταλάβεις πως δεν είμαι τρόπαιο σε οικογενειακές μαζώξεις, αν καταλάβεις και μ'αγαπήσεις αποτυχημένο και τελευταίο θα με κάνεις χαρούμενο και εσένα ευτυχισμένη.
Άσε με να στα πω! Ίσως τελικά κερδίσουμε και οι δύο σε αυτόν τον αιώνιο καβγά μας.
Γιατί μετά από χρόνια ίσως διαπιστώσεις πως δε μεγάλωσες ένα σακί σκατά..
Ίσως...
Δημήτρης, Κώστας, Έλενα, Μαρία, Πάνος ετών 15
Αληθινά ψέμματα (συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες).
Μεγάλωσα ρε μάνα και κοιτάω τα όμορφα εφηβικά μου χρόνια.
Αλήθεια τα έκανες όμορφα παρά τις διαφορές μας.
Αλήθεια τα έκανες όμορφα παρά τις διαφορές μας.
Δε σε κρίνω για τα όσα ψέμματα μου είπες φαντάζομαι ήταν για το καλό μου-.
Δεν ήταν όμως.
Είχαν πάντα βαρύτητα τα λόγια σου για μένα και με ξεγέλασες.
-"Μπορείς να κάνεις τα πάντα στη ζωή σου αρκεί να το πιστέψεις", είπες.
Κάποτε όταν το άκουγα γέμιζε πεταλούδες το στομάχι μου και έλαμπα.
Τώρα αισθάνομαι πως αν το ακούσω θα ξεράσω όλα τα ουράνια τόξα που φαντάστηκα.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση μου είπες τη μισή αλήθεια.
Η άλλη μισή είναι ότι πρέπει να παλέψω, να βρω το κατάλληλο μέσον, να γλείψω, να κάνω το μαλάκα, να γίνω μέρος του συστήματος που σιχαινόμουν.
Έπρεπε να μου πεις πως αν αποτύχω στο όνειρο, ίσως αυτό το όνειρο δεν κάνει για μένα! Υπάρχουν τόσα όνειρα εκεί έξω πιο κοντά σε μένα.
Μη με αφήνεις να ξεφτιλίζομαι και να με ξεφτιλίζουν.
Μεγάλωσα που λες και θυμάμαι τα λόγια σου "ότι δεν είμαι χαζός αλλά μαθαίνω".
Μήπως όμως δεν έμαθα τελικά γιατί δεν διδάχθηκα όλα αυτά τα περίεργα μαθήματα που παίζονται εκεί έξω ή μήπως κατάλαβα λάθος;
Σημασία όμως έχει ότι δεν είμαι χαζός.
Μπορεί να μην έχω εξέλιξη σε κανένα επίπεδο της ζωής μου αλλά κάποια στιγμή θα καταλάβω τι παίζεται εκεί έξω και θα επιβάλω δικούς μου κανόνες. Αυστηρούς σαν τους δικούς σου... θυμάσαι;
Μεγάλωσα και θυμάμαι να μου λες να έχω τα αυτιά μου πάντα ανοιχτά και να ακούω τις συμβουλές που μου δίνουν μεγαλύτεροι μου για το καλό μου.
Δε μου είπες πως πρέπει να βρω έναν κοινωνικά, συναισθηματικά, οικονομικά με λογική σκέψη σταθερό άτομο για να πάρω μια σωστή συμβουλή, ούτε που να το βρω!!
Δε με έμαθες να φιλτράρω τις συμβουλές.
Και πίστεψέ με μάνα εκεί έξω οι μισοί είναι ηλίθιοι (με 99% λάθος συμβουλές) και μισοί το παίζουν ηλίθιοι (με 100% λάθος συμβουλές).
Το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό.
Με έμαθες λανθασμένα να εμπιστεύομαι.
Με έμαθες όμως και ν'αγαπώ.
Με έμαθες όμως και ν'αγαπώ.
Και γι'αυτό Σ´ευχαριστώ!
Δημήτρης, Κώστας, Έλενα, Μαρία, Πάνος ετών 26
