Το σκοτάδι μέσα του (1)

Αθήνα, 28/7/2013 11:48

...Boiling heat, Summer stench

'Neath the black

The sky looks dead...

Ήταν γεγονός: κόντευε μεσημέρι, το καλοκαίρι είχε φτάσει για τα καλά, κι η άδεια πρωτεύουσα βρωμούσε σαν πολυκαιρισμένο ψοφίμι. Στους εγκαταλελειμένους δρόμους της, στρώσεις από κάθε λογής σκουπίδια άχνιζαν στην καυτή άσφαλτο, ενώ ο ανελέητος ήλιος του Ιουλίου πυράκτωνε την μπετονένια ζούγκλα γύρω. Όλα έμοιαζαν νεκρά, με το τυχαία διερχόμενο αμάξι ή καψαλισμένο πεζό να διαψεύδει αυτήν την εντύπωση εγκατάλειψης. Οι όψεις, οι μυρωδιές, οι ήχοι δεν άλλαζαν και πολύ από γειτονιά σε γειτονιά κι από προάστιο σε προάστιο, καθώς όλη η πόλη φαινόταν βυθισμένη σε βαριεστημένη αφασία. Όμως, κάπου στο χαοτικό κέντρο, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. 

Ηχητικά Βασανιστήρια (1)

Καλησπέρα αντικοινωνικοί αγάμητοι, serial killers και λοιποί ενδιαφέροντες αναγνώστες μου. Σας καλωσορίζω στη νέα συγγραφική απόπειρα μου (ναι, πάλι θέλω να γράψω κάτι διαφορετικό, βαριέμαι εύκολα τη ρουτίνα).

Ας αρχίσουμε με μια απλή παραδοχή/συμπέρασμα: όλοι κρύβουμε ένα μικρό μαζόχα μέσα μας. Μας αρέσει να βλέπουμε τα θρίλερ και  τις ταινίες τρόμου αργά τη νύχτα, συχνά και μόνοι μας, παρόλο που ξέρουμε ότι το σκατό θα φτάσει στην κάλτσα με το πρώτο screamer που θα ξεπεταχτεί από την σκοτεινή, μικρή ή μεγάλη οθόνη. Πού και πού, γουστάρουμε να παρακολουθούμε ωμή ελληνική καλτίλα στο youtube (βλέπε Ερωτοδικείο, Εθνικό Σταρ, Εθνικά Μπούτια, Αννίτα Πάνια και λοιπά τηλεσκουπίδια, αλλά και οτιδήποτε από τα παραγωγικότατα 80's και 90's). Και βέβαια, όλοι έχουμε ακούσει σε περιπτώσεις χωρισμού/χυλόπιτας/χλαπάτσας κτλ. το σαπιολαϊκό κλαψομούνιασμα τύπου "Αχ, βαχ, με χώρισε η πουτάνα/Ο αλήτης με απάτησε/Μεθάω μόνος τις νύχτες/Γύρνα πίσω Μπάμπη" και δεν συμμαζεύεται, ενώ μια άλλη περίπτωση είναι αυτή της "περιέργειας" που μας ώθησε να ακούσουμε τα 2 JB και λοιπά σαχλοπόπ σκατά (πείτε μου πως δεν είμαι ο μόνος που το έχει κάνει αυτό).

2 Nύχτες στη Μιναρούπολη (Γκρίνια part 1)

Πριν από λίγες μέρες αποφάσισα να βγω από το καβούκι 4 τοίχων και μιας οθόνης στο οποίο είχα απομονωθεί ως γνήσιος δυτικός hikikomori (πιο απλά, σταμάτησα να κάνω το αυτιστικό αντικοινωνικό) και αποδέχθηκα την πρόταση φίλου για ένα "αξέχαστο διήμερο στην Πάτρα" μαζί με αυτόν και την ξαδέρφη του. Χρόνο είχα, λεφτά για πέταμα είχα, μέρος να μείνω είχα, οπότε "γιατί όχι;"

Κάπως έτσι είμαι κι εγώ όταν βγαίνω από το σπίτι μου.

Ιστορίες για χειμωνιάτικες νύχτες: Η αυτοκτονία του Καλαμάρη

Θέλω να ξεκινήσω λέγοντας ότι, αν περιμένετε μια απάντηση στο τέλος, θα απογοητευτείτε. Δεν υπάρχει.

Ιστορίες για χειμωνιάτικες νύχτες: Ο Κέρινος Όρμος

Ιστορίες για χειμωνιάτικες νύχτες: Το Σοβιετικό Πείραμα του Ύπνου

Σήμερα εγκαινιάζουμε μια νέα στήλη στο μπλογκ, που θα αποτελείται από ιστορίες τρόμου, ιδανικές να σας κρατήσουν ξύπνιους τα κρύα βράδια του χειμώνα που έρχεται...

Το Σοβιετικό Πείραμα του Ύπνου

 

Σοβιετικοί ερευνητές στα τέλη του 1940 κράτησαν πέντε άτομα ξύπνια για δεκαπέντε ημέρες με ένα πειραματικό διεγερτικό που βασιζόταν σε αέριο. Κρατούνταν σε σφραγισμένο περιβάλλον για να