Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα variemai re malaka. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα variemai re malaka. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

Το σκοτάδι μέσα του (1)

Αθήνα, 28/7/2013 11:48

...Boiling heat, Summer stench
'Neath the black
The sky looks dead...

Ήταν γεγονός: κόντευε μεσημέρι, το καλοκαίρι είχε φτάσει για τα καλά, κι η άδεια πρωτεύουσα βρωμούσε σαν πολυκαιρισμένο ψοφίμι. Στους εγκαταλελειμένους δρόμους της, στρώσεις από κάθε λογής σκουπίδια άχνιζαν στην καυτή άσφαλτο, ενώ ο ανελέητος ήλιος του Ιουλίου πυράκτωνε την μπετονένια ζούγκλα γύρω. Όλα έμοιαζαν νεκρά, με το τυχαία διερχόμενο αμάξι ή καψαλισμένο πεζό να διαψεύδει αυτήν την εντύπωση εγκατάλειψης. Οι όψεις, οι μυρωδιές, οι ήχοι δεν άλλαζαν και πολύ από γειτονιά σε γειτονιά κι από προάστιο σε προάστιο, καθώς όλη η πόλη φαινόταν βυθισμένη σε βαριεστημένη αφασία. Όμως, κάπου στο χαοτικό κέντρο, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. 

Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Ηχητικά Βασανιστήρια (2)


Ναι, έβαλα ξανά την ίδια εικόνα. \m/
Καλησπέρα αντικοινωνικοί αγάμητοι, serial killers και λοιποί ενδιαφέροντες αναγνώστες μου. Με υπερηφάνεια (και ωτασπίδες) σας καλωσορίζω στο δεύτερο άρθρο της στήλης μου (ναι, αυτή είναι μόνο η αρχή, ξέρετε πόσους μεγατόνους απίστευτων δίσκων έχω βρει για να σας στοιχειώσω;)

Προτού αρχίσω, θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη τόσο από εσάς όσο κι από τον εξαίρετο συντάκτη για την αδυναμία μου να παραδώσω εγκαίρως άρθρο για 2 ολόκληρες βδομάδες. Όχι, δεν γάμησα, ούτε έκανα ναρκωτικά, ούτε με απήγαγαν οι Δρακονιανοί, απλά ήμουν άρρωστος, διοργάνωνα πάρτυ και πήγα στους Τhe Ocean (αλλά αυτό το ξέρετε ήδη) και γενικά είπα να το παίξω λίγο λάηφερ. Αλλά κυρίως βαριόμουν να γράψω, και προκειμένου να μη σας ζαλίσω τα αρχίδια με μαλακίες αποφάσισα να απέχω λιγάκι από το blog (όχι όμως και από το πληκτρολόγιο, αν δε με πιστεύετε ρωτήστε τα υπόλοιπα μέλη του blog).

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

Η Καροτίδα και το καροτέν.

Έχω να καταγγείλω το αφεντικό τούτου εδώ του τόπου. Με το μαχαίρι στον λαιμό, να γράψω κάτι, σόνι και καλά. Με τα χίλια ζόρια, με ανάγκασε να γράψω αυτό το πράγμα που "γράφω". 
Επίσης, μου έστειλε την παρακάτω φωτογραφία και με έκανε να γελάσω λίγο παραπάνω και για αυτό τον συγχωρώ.